Categoriearchief: Persoonlijk

Mijn reactie op excuses van de Koning

De Telegraaf vroeg mij gisteren een reactie op de excuses die de Koning maakte aan het begin van zijn reis naar Indonesië: „Voor geweldsontsporingen van Nederlandse zijde in die jaren wil ik hier nu, in navolging van eerdere uitspraken van mijn regering, mijn spijt uitspreken en excuses overbrengen”, zo zei de koning tegen president Joko Widodo. „Dit doe ik in het volle besef dat de pijn en het verdriet van de getroffen families generaties lang voelbaar blijven.”

Op de website van de krant staat vandaag een deel van wat ik gezegd heb in een lang artikel: 
“Hoewel de oma en ooms en tantes van Harry Mertens juist door Indonesische vrijheidsstrijders werden vermoord, is hij evengoed blij met de excuses van Willem-Alexander. ,,Het is goed dat Nederland eerlijk kijkt naar haar eigen geschiedenis en daar verantwoordelijkheid voor neemt.”
Wel vindt hij dat er meer aandacht moet komen voor wat Indonesiërs zelf hebben uitgehaald. ,,Mijn moeder heeft daar als 13-jarig meisje gewoon haar hele familie verloren, alleen omdat ze een Nederlandse achtergrond hadden. Het is in ieder geval heel belangrijk dat er aandacht komt voor wat er zich überhaupt allemaal in Indonesië heeft afgespeeld, aan beide kanten.”
,,Hopelijk komt er nu ook meer aandacht voor de Indische Nederlanders. Want terwijl mijn moeder in zekere zin nog begrip had voor wat de Indonesiërs haar familie hebben aangedaan, gezien de eeuwenlange Nederlandse kolonisatie, had ze eigenlijk meer onbegrip voor de kille ontvangst in Nederland zelf. Zij heeft zich nooit echt welkom in Nederland gevoeld.””

Bijzetting van de as van mijn moeder

Op 23 november ontving ik het bericht dat de urn met de as van mijn moeder is bijgezet in het graf van mijn grootmoeder op Ereveld Kembang Kuning in Soerabaja. Daarmee is de wens dat zij bij haar familie wilde zijn dan toch uitgekomen. De cirkel is rond.
De bijzetting werd verricht door R.C.J.M. van de Rijdt, Director Indonesia Oorlogsgravenstichting (OGS).

Interviews met mijn moeder

In 1994 en 1995 interviewde ik mijn moeder bij haar thuis. Het is heel dierbaar materiaal omdat het mijn moeder laat zien zoals zij echt was.
Van de opnames uit 1995 heb ik met hulp van een goede vriendin een videoportret gemaakt. Dat portret is vertoond bij de afscheidsbijeenkomst in het crematorium in Dordrecht.

Van het materiaal uit 1994 heb ik een ruwe montage gemaakt.

Mijn moeder

“Een ieder die wat voor mij heeft betekend in mijn bestaan wil ik laten weten dat ik voor alle goede momenten dankbaar ben”

Roosje Adolphine Feliciènne Engelenbug
Pati-Semarrang, Indonesië 5 april 1932
†Hendrik-Ido-Ambacht 22 augustus 2019

Malaikat

In februari 2018 zette Michiel Eduard zijn gevoelige en respectvolle memoriaal video ‘Malaikat’ (engel) on line. Hierin vraagt hij aandacht voor mijn oma, ooms en tantes die werden omgebracht in Nederlands Indië. Hij schreef: “I would like to dedicate my memorial song “Malaikat” to the children and all family members of the Engelenburg family who lost their lives during World War II in the Dutch-Indies (Indonesia). And of course, to all others who left us, we remember.

Ik ben heel dankbaar voor zijn werk. De clip zorgt elke dat ik het zie voor een brok in mijn keel. Een aantal vrienden vinden het wel erg en misschien zelfs te persoonlijk. Ik kies er voor om het zoveel mogelijk te delen zodat deze en soortgelijke geschiedenissen niet vergeten worden.